Nieodłącznym elementem samego miasteczka, jest wzniesiony na wzgórzu w latach 1508 – 1526 zamek janowiecki, z którym kojarzy się legenda o duchu Heleny Lubomirskiej, który ukazuje się przy pełni księżyca na murach zamku.

Helena zakochała się w rybaku, a kiedy jej ojciec dowiedział się o ich spotkaniach, zamknął Helenę w wieży .Ta, bardzo stęskniona za ukochanym – rzuciła się na dziedziniec. Jeszcze żyjących rodziców nawiedzał duch ich córki.

Zamek został wystawiony z ciosów kamiennych i wyrósł na potężną rezydencję obronną z wysokimi murami i chroniąca ją od wschodu Wisłą. Do dziś zachowały się wspaniałe obramowania okien, reliefy i malunki, ślady fos, wartownia, dalej dwa dziedzińce, kilka basteji, ślady komnat m.in. amfilada, a od północy ryzalit - spotykane rozwiązania w budowlach renesansu i baroku. Warto obejrzeć wystawę, na którą składają się kopie nagrobków rodu Firlejów, kopie ich portretów, makiety i plany zamku.

Park i ogród ze ścieżkami i ławeczkami wokół zamku zachęca do spacerów. Rosną tu sędziwe drzewa, a z krawędzi skarpy roztacza się piękny widok na Wisłę i jej drugi brzeg łącznie z Kazimierzem Dolnym.

Przez park dochodzimy do Dworu z Moniaków - obiektu barokowego. We wnętrzu odtworzone wyposażenie dworskie z meblami, obrazami, fotografiami, przedmiotami codziennego użytku i pamiątkami myśliwskimi. Nieopodal drewniany spichlerz – w środku możemy obejrzeć wystawę związaną z etnografią, sztuką ludową i rybołówstwem.